اعتیاد در میان بازیگران هالیوود به نوعی جزوی از روند دوران کاری محسوب میشود و بسیاری از آنها در برههای از زمان اعتیاد را تجربه کرده اند، اما در این میان برخی از این بازیگران نتوانستند در جلوی این مشکل فائق آیند و جان خود را از دست دادند.
یکی دیگر از مشکلات عمدهای که بازیگران سینمای هالیوود به شدت با آن دست و پنجه نرم میکنند افسردگی و گوشه گیری در دوران میانسالی است. این بازیگران که در دوران جوانی به واسطه فیزیک جوان به شدت استفاده میشدند در برههای از زمان کم کار شده و گاهاً به مصرف مواد مخدر روی میآورند. برخی نیز تحمل تنهایی و بیکاری را نداشته و چارهای جز خودکشی برای خود نمیبینند.
رابین ویلیامز بازیگر سینمای هالیوود اگر این روزها زنده بود شمع تولد ۶۶ سالگیاش را فوت میکرد، اما افسردگی و پس از آن خودکشی از او تنها خاطرهای شیرین به جا گذاشته است.
رابین ویلیامز نامزد دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی مرد برای فیلمهای "صبح بخیر ویتنام"، "انجمن شاعران مرده"، "سلطان ماهیگیر" و برنده اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم "ویل هانتینگ نابغه" شد.
ویلیامز پس از به پایان رساندن تحصیلات متوسطه موفق شد در دانشگاه در رشته علوم سیاسی به تحصیل بپردازد، اما خیلی زود از این رشته انصراف داد تا بتواند به دانشگاه جیلارد رفته و در آنجا در رشته نمایش ادامه تحصیل دهد.
ویلیامز پس از فارغ التحصیلی از این دانشگاه به اجرای نمایشهای مختلف کمدی پرداخت که از جمله آنها "استند آپ کمدی" و "نمایشهای خیابانی" بود. اولین نقش آفرینی ویلیامز در سینما در سالهای ۱۹۷۸-۱۹۷۷ در فیلمی به نام "روزهای خوش" در نقش یک آدم فضایی عجیب به نام مورک اتفاق افتاد که با بازخورد مناسبی از جانب تماشاگران همراه بود.
ویلیامز از افسردگی شدید رنج میبرد. او خود را در ویلایی که همراه همسرش در آن زندگی میکرد، حلقآویز کرد. وی در چند سال اخیر از افسردگی رنج میبرد و خود به صراحت از مصرف کوکائین و الکل سخن میگفت، چند بار نیز برای ترک به مواد مخدر تلاش کرده بود.
سوزان اشنایدر همسر رابین ویلیامز گفته است که او در زمان مرگ به پارکینسون مبتلا بود. سوزان اشنایدر گفت که بیماری پارکینسون همسرش در مراحل اولیه بود، ولی او هنوز آمادگی لازم را برای اعلام عمومی ابتلایش به این بیماری نداشته است.
*میزان
ارسال نظر